مقاوم سازی دیوارهای پیرامونی با شاتکریت

طبق ارزیابی‌های صورت‌گرفته در این پروژه، سازه از نوع مصالح بنایی مسلح است. سازه کاربری آموزشی دارد و به علت عمر زیاد، دچار فرسودگی در دیوارهای پیرامونی شده است. طبق درخواست کارفرما، باید عملیات ارزیابی و طراحی برای مقاوم‌سازی سازه آغاز گردد.

طبق ارزیابی‌های انجام‌شده، برای مقاوم‌سازی از روش شاتکریت و ایجاد شبکه میلگردی استفاده می‌شود. راهکار مقاوم‌سازی به شرح زیر است:

• ابتدا سطح سیمانی، پوسته نازک و مواد چسبنده روی دیوار توسط ابزار مناسب برداشته شده و به‌طور کامل از هرگونه آلودگی پاک گردد.
• سوراخ‌هایی به عمق ۳۰ سانتی‌متر و در زاویه ۳۰ درجه، بدون آسیب به سطح آجری، ایجاد گردد.
• حداقل قطر میلگرد دوخت، ۶ میلی‌متر و سطح آن باید آجدار باشد.
• طول آزاد میلگرد دوخت حداقل باید ۱۰ سانتی‌متر باشد؛ بر این اساس، طول کلی میلگرد دوخت ۳۰ سانتی‌متر در نظر گرفته شود.
• انتهای میلگردهای دوخت باید دارای خم ۱۸۰ درجه باشد تا شبکه آرماتور در داخل این میلگردها مهار شود.
• فاصله افقی و عمودی شبکه میلگردها نباید از ۵۰ سانتی‌متر بیشتر باشد. با توجه به شرایط این پروژه، فاصله افقی و عمودی میلگردها به ترتیب ۲۵ و ۵۰ سانتی‌متر تعیین گردد.
• میلگردهای دوخت توسط چسب کاشت میلگرد نصب شوند.
• شبکه میلگردها در فواصل تعیین‌شده نصب گردد.
• در نهایت، عملیات بتن‌پاشی (شاتکریت) با ضخامت ۵ سانتی‌متر انجام می‌شود. توجه شود که بتن‌ریزی نباید در دمای کمتر از ۵ درجه سانتی‌گراد صورت گیرد.

نکته:
مشخصات فنی و اجرایی شبکه آرماتور، میلگردگذاری، بتن‌پاششی و سایر موارد باید متناسب با شرایط پروژه، توسط کارشناسان طراحی گردد.