مقاوم سازی ستون با ژاکت بتنی

طبق ارزیابی‌های صورت‌گرفته در این پروژه،کارفرما قصد تغییرکاربری از مسکونی به درمانی را دارد. مسلما با تغییر کاربری سازه،بار اعمالی به سازه نیز افزایش می‌یابد.پس ظرفیت خمشی و برشی سازه باید تقویت گردد.طبق این درخواست عملیات ارزیابی وطراحی شروع گردید.

– طبق ارزیابی‌های صورت‌گرفته در این پروژه،برای مقاوم‌سازی ستون از ژاکت بتنی استفاده می‌گردد.راهکار مقاوم‌سازی به شرح زیر است:
• برای تقویت سازه در راستای خمشی،باید روکش بتنی جدید در سقف‌های بعدی هم ادامه یابد. اما اگر سازه فقط برای برش تقویت گردد،لازم به ادامه دادن روکش بتنی جدید در سقف‌ها نیست. به جهت اضافه شدن بارهای وارده ناشی از تغییر کاربری سازه،ستون سازه باید در راستای‌خمشی تقویت گردد.
• برای اتصال بتن جدید به بتن قدیم، باید سطح بتن قدیم زبر شود و برای اتصال بهتر می‌توان از کاشت میخچه یا چسب کاشت اپوکسی در فواصل 30 تا 50 سانتی متر استفاده نمود.
• میلگرد‌های طولی اضافی که معمولا درچهارگوشه قرارمی‌گیرند، در هنگام عبور از سقف نباید به تیرها برخورد کنند.
• برای تامین ظرفیت برشی می‌‍‌توان خاموت‌ها را اضافه کرد.
• خم خاموت‌ها باید دارای طول کافی و با حداقل زاویه 135 درجه باشد.
• برای اجرای بتن،بهتر است از قالب بندی و بتن خود متراکم استفاده شود.
• ارتفاع قالب در هر مرحله از بتن ریزی،به گونه‌ای باشد که امکان تراکم پذیری در بتن برآورد گردد.
• مشخصات فنی مصالح جدید،باید برابر و یا بیشتر از مصالح موجود باشد.
• توصیه می‌گردد مقاومت فشاری روکش بتنی جدید،5 مگاپاسکال بیشتر از بتن موجود باشد.
• حداقل ضخامت روکش بتنی جدید، 10 سانتی متر در نظر گرفته شود.
• حداقل و حداکثر قطر خاموت‌ها باید به ترتیب 8 و 14 میلی متر باشد.
• بعد از آماده سازی سطح بتن ستون،باید آرماتورگزاری در فواصل معین و مندرج در نقشه اجرایی طرح انجام گردد.سپس آرماتورگزاری در فنداسیون و سقف ادامه یابد و در نهایت بتن ریزی انجام گردد.برای بتن ریزی در قسمت فوقانی ستون و ناحیه اتصال می‌توان از شاتکریت استفاده کرد.
• در نهایت،برای اطمینان از عملیات مقاوم‌سازی باید تست‌های مقاومتی انجام گردد.
نکته: تمامی ابعاد میلگردها،ضخامت روکش بتنی جدید،نحوه اتصالات و… باید توسط مهندسین طراح ارزیابی گردد.